راک عبدالله

+ که اینطور...

_ بله، قبله عالم دستور ترتیب این تعزیه را در تکیه حکومتی داده اند.

+ اشعار چه؟

_ آماده اند .

+ تعزیه خوانان ؟

_ انتخاب شده اند اما تمرین که بی موسیقی نمیشود.

+ بسیار خب سیاهه های اشعار را بدهید، خود مرخصید.

_ کی بیایم برای گروه نوازندگان؟

+ خبرتان میکنم.

_ پس با اجازه

+ در پناه حق

.

.

.

.

.

.

.

.

تمرین در تکیه؛

+ خب نوبت کیست؟

_ عبدالله بن حسن

برو پسر جان

نوازندگان آماده ...

این هم قصه ایی دیگر از ردیف موسیقی ایران.

اما چرا راک؟

در قدیم سفرهای زیادی بین ایران و هند صورت میگرفته که باعث انتقال فرهنگ و هنر و عقاید میشده، بخشی از این تبادلات به موسیقی مربوط میشوند.

راک از راگا یا راگ یا راگینی گرفته شده.

در موسیقی هندی راگا مانند دستگاه در موسیقی ایرانی میباشد(راگ یا راگینی همسان گوشه اند)؛ یعنی، مانند هر دستگاه که نت ها و فواصل خاص خود را دارد، راگا ها نیز دستور العمل های مشخصی دارند.

در واقع راگاها جنبه های مذکر و مونث موسیقی هند و ردیف های آنها در ردیف های دستگاهی است.

چند صد راگ وجود دارد که هر کدام از 5 تا 7 نت تشکیل شده است، شیوۀ ساختار نت ها و قطعات موسیقی حال و هوای راگاها را انتقال میدهد.

همچنین راگاها با زمانهای مختلف روز یا سال در ارتباط هستند.

از نظر واژه شناسی؛ راگا یعنی رنگ آمیزی که استعاره از خلق و خو و احساساتی مانند عشق، همدردی و محبت میباشد.

راک های ر ردیف شامل راک کشمیر، راک هندی، راک عبدالله، کرشمۀ راک و صفیر راک میشوند.

راک عبدالله در عموم دستگاه ها قابل نواختن است ماند ماهور، سه گاه، چهارگاه، آواز ابوعطا، آواز دشتی اجرا میشود که قطعه ی حاضر را در دستگاه ماهور نواخته ام.

عده ایی گمان میکنند این قطعه به علت منصوب بودن به میرزا عبدالله این نام را گرفته اما از آنجا که در ردیف آقا حسین قلی نیز آمده است این نظریه رد میشود.

امید است لذت برده باشید.