چهارمین چهارلحظه

 درودی آغشته به معجون شانس به شما کتابخوانان عزیز .

 من برگشتممممم با یک چهار لحظه ی دیگه و یک انتشارات دیگه .

نام کتاب: ملت عشق

نویسنده: الیف شافاک

ناشر: انتشارات آتیسا

مترجم: زهره قلی پور

میدونم یکم طول کشید، الآن براتون تعریف میکنم چرا، من بعد از سالها دوباره یهویی دلم هوای دوران نوجوونی و دنیای هاگوارتز و کرد.

از فروردین تو فکرش بودم ولی مدام یه اتفاقی می افتاد که نمیشد به علاقه ام فکر کنم یه چند وقتی شبا همش خاطراتش و مرور میکردم که یدفعه چند روز پیش گفتم فکر کافیه دیگه نمیتونم طاقت بیارم! میرم دوباره بخونمش خلاصه تا صبح مشغول جلد یک بودم، بعدشم که جغدهای عزیز در جریانن تا لنگ ظهر خواب و تا یه چیزی بخوری و یه تکونی به خودت بدی شده عصر.

گوشی رو که چک کردم دیدم دیشب که من کتاب و شروع کردم و دقیقا تولد هری رو خوندم واقعا تولدش بوده!(28 ژانویه)

بله بله! من واقعا باید برام نامه میومد از هاگوارتز! البته هنوز منتظرشم...

خلاصه که رسیدم به گروهبندی و دوباره استرس شیرین گریفندور یا اسلیترین که دیدم ای دل غافل اینا که چهار تان، چقدر شبیه چهار لحظه های مان!

اینجوری شد که ایندفعه براتون با شکلات های قورباغه ایی و دونه های برتی باتز اومدم(پاترهدا میدونن این دونه ها همه نوع طعم تو دنیا رو شامل میشن حتی استفراغ! موقع خوردنشون مراقب باشید.)

راستی تا حالا تست گروه بندی دادین ؟

اگه دادین تو کدوم گروه افتادین؟

من خودم گریفندوری ام اگرچه بخشی از وجودم همیشه اسلیترین رو دوست داشته.

اینم از چهار تا  ورد امروز از جناب شمس بزرگوار :)

قاعدۀ سیزدهم: در این دنیا، بیش از ستاره های آسمان، مرشد نما و شیخ نما هست. مرشد حقیقی آن است که تو را به دیدن درون خودت و کشف کردن زیبایی های باطنت رهنمون می شود. نه آنکه به مرید پروری مشغول شود.

قاعدۀ چهاردهم: به جای مقاومت در برابر تغییراتی که خدا برایت رقم زده است، تسلیم شو. بگذار زندگی با تو جریان یابد، نه بی تو. نگران این نباش که زندگی ات زیر و رو شود. از کجا معلوم زیرِ زندگی ات بهتر از رویش نباشد!

قاعدۀ پانزدهم: خدا در هر لحظه مشغول کامل کردنِ ماست، چه از درون چه از بیرون. هر کدامِ ما اثرِ هنری نا تمامی است. هر حادثه ایی که تجربه میکنیم، هر مخاطره ایی که پشت سر میگذاریم، برای رفع نواقصمان طرح ریزی شده است. پروردگار به کمبود هایمان جداگانه میپردازد، زیرا اثری که انسان نام دارد در پی کمال است.

قاعدۀ شانزدهم: خدا بی نقص و کامل است، او را دوست داشتن آسان است. دشوار آن است که انسان فانی را با خطا و صوابش دوست داشته باشی. فراموش نکن که انسان هر چیزی را فقط تا آن حد که دوستش دارد، می تواند ببشناسد. پس تا دیگری را حقیقتا در آغوش نکشی، تا آفریده را بخاطر آفریدگار دوست نداشته باشی، نه به قدر کافی ممکن است بدانی، نه به قدر کافی ممکن است دوست داشته باشی.