نهمین چهارلحظه

سلام سلام خدمت همه عزیزانی که این نوشته با عطر چای رو میخونن.

نمیدونم چه جادویی در این چای نهفته که ما خوشحال باشیم میگیم دو تا چایی بریز برات بگم، ناراحت باشیم دو تا چایی میریزیم بشوره ببره، حوصله نداریم دو تا چایی میریزیم وقت بگذره، سرمون شلوغ باشه دو تا چایی میریزیم تمرکزمون زیاد بشه، تو دورهمیا، تو سرما، حتی تو گرما !

با همه چیز هم قابل ترکیبه آخه، با هل یه جور دلبره، با زعفرون یه جور مسرت بخشه اما... با نبات؛ خیلی بیشتر از یه چایی میشه. با نبات میشه صدای مادربزرگ مهربون وقت دل درد از سر خوردن کلی هله هوله، میشه آب رو آتیش دوران کودکی، میشه راه فرار از دست دکتر، میشه دوای سر درد و تنهایی.

خلاصه براتون چای آوردم با چهار طعم نبات ترش و شیرین و رنگی رنگی از گنجه های بابابزرگ شمس عزیزمون

بفرمایید :

قاعده سی و سوم: در این دنیا که همه میکوشند چیزی شوند، تو"هیچ"شو. مقصدت فنا باشد. انسان باید مثل گلدان باشد. همانطور که در گلدان نه شکل ظاهر، بلکه خلا درون مهم است، در انسان نیز نه ظن منیت، بلکه معرفت هیچ بودن اهمیت دارد.

قاعده سی و چهارم: تسلیم شدن در برابر حق نه ضعف است نه انفعال. برعکس، چنین تسلیم شدنی قوی شدن است به حد اعلی. انسانِ تسلیم شده سرگردانی در میان موج ها و گرداب ها را رها میکند و در سرزمینی امن زندگی میکند.

قاعده سی و پنجم: در این زندگی فقط با تضادهاست که میتوانیم پیش برویم. مومن با منکر درونش آشنا شود، ملحد با مومن درونش. شخص تا هنگامی که به مرتبه انسان کامل برسد پله پله پیش میرود. و فقط تا حدی که تضادها را پذیرفته، بالغ میشود.

قاعده سی و ششم: از حیله و دسیسه نترس. اگر کسانی دامی برایت بگسترانند تا صدمه ایی به تو بزنند، خدا هم برای آنان دام میگسترد. چاه کن اول خودش ته چاه است. این نظام بر جزا استوار است.

نه یک ذره خیر بی جزا می ماند، نه یک ذره شر. تا او نخواهد برگی از درخت نمی افتد. فقط به این ایمان بیاور.

نام کتاب: ملت عشق

نویسنده: الیف شافاک

ناشر: یوشیتا

مترجم: آهو تقی راده